Często tu bywam, przyzwyczaiłem się, że jest, ładny :)
Myślałem, że już mnie nie zaskoczy, ale ostatnio, przebiegając obok, zatrzymałem się na chwilę, bo jednak mnie zaskoczył :)
No pewnie, zazwyczaj bywam tu rano, kiedy fasada kryje się w cieniu, w dodatku zima rządziła ostatnio i chmury, a teraz trafiłem na moment kiedy słońce wyciągnęło z detali pałacyku to, co najpiękniejsze.
Aż się wierzyć nie chce, że to Warszawa, w dodatku współczesna :)
Najgorzej, że tam jest więcej fajnych rzeczy i wychodzi na to, że trzeba będzie któreś popołudnie poświęcić na spacer po tej okolicy.
A wydawało mi się, że ją znam :D
Pałacyk Klubu Warszawskiego Towarzystwa Myśliwskiego. Powstał w latach 1897-1898 wg planów Francuza Francoisa Arveuf na posesji należącej do Józefa Ettingera. Klub działał tu do roku 1940, należeli do niego arystokraci i wysocy oficerowie armii carskiej. Towarzystwo rozwiązały władze niemieckie a budynek spłonął w 1944 roku. Pałac odbudowano w latach 1948-50 wg proj. Michała Ptic-Borkowskiego na potrzeby Towarzystwa Przyjaźni Polsko – Radzieckiej. Podwyższono wtedy drugie piętro i dodano trzecie. Wystrój rzeźbiarski tympanonu zaproj. Roman Łukijanow i Danuta Kolarska. ~UTM
