Osobiście przypuszczam, że powstał on gdzieś po 1831 roku, kiedy to, po krótkim oblężeniu twierdzy, która stał się wówczas faktyczną stolica Królestwa Polskiego, upadku Powstania Listopadowego, na okres kolejnych niemal stu lat, władze nad twierdza objęli Rosjanie.
Jest to o tyle uzasadnione, że nie znajdziemy na cmentarzu ani żołnierzy z oblężenia twierdzy w 1813 roku, ani a 1831 roku, natomiast znajdziemy nagrobki zarówno żołnierzy rosyjskich, jak i ich rodzin - na przykład nagrobek 16-letniej córki rosyjskiego komendanta twierdzy, Nadieżdy Mikołajewny Bobyr. Niestety, nie udało mi się go znaleźć, a podobno, wart obejrzenia.
Niestety, cmentarz jest dość mocno zarośnięty i nie wszędzie jest dostęp, a jeżeli nawet mocno zarośnięte, ledwo widoczne w krzakach, ścieżki prowadziły do pozostałych, istniejących tu pomników, to jednak wolałem z rożnych względów, poczekać, aż opadną liście, albo uda mi się kogoś namówić na wspólne przedzieranie się przez krzaki.
Z tego, co się orientuje, do obejrzenia pozostał mi na pewno nagrobek wspomnianej Rosjanki, groby nieznanych żołnierzy rosyjskich, żeliwny obelisk oficera rosyjskiego, poległego w 1863 roku.
Ponieważ kolejny, zwany Wojennym Cmentarzem Fortecznym, założyli Niemcy ok. 1915 roku, to przypuszczam, że właśnie ta data jest data ostatecznego zaprzestania działalności na tym cmentarzu.
Cmentarz Forteczny, wkrótce, przejęli Polacy, a Rosjanie nie mieli już okazji wrócić na te tereny. No, przynajmniej prawosławni Rosjanie ;)
A no i jeszcze jedno. Podobno, jak wiele tego typu miejsc, cmentarz służy za melinę pijacką, więc, znów musze przyznać, że menele tutejsi są dość porządni i sprzątają chyba po sobie, czego nie mozna powiedzieć o przedstawicielach miejscowego biznesu, którzy wykorzystują cmentarz jako miejsce składowania jakichś swoich odpadów poprodukcyjnych.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz