Milusin i pomnik

Po szkole spotkała mnie kolejna miła niespodzianka.

Jak już pisałem w 1921 z polecenia Zofii i Jędrzeja Moraczewskich, Pani Aleksandra Szczerbińska (później Piłsudska) zakupuje od kolejarza Konstantego Skorupki Willę Otrando zwaną potocznie "Drewniakiem". 
 Rodzina Piłsudskich wprowadza się do Sulejówka.

W1923 roku powstaje zbudowana przez Komitet Żołnierza Polskiego, według projektu Kazimierza Skórewicza, willa Milusin w Sulejówku,w której Piłsudski mieszkał do 1926 roku, a do chwili śmierci w 1935 roku przyjeżdżał na wypoczynek. 
Dla Marszałka było to miejsce intymne.

Dzięki uprzejmości pani, która spotykam przed dworkiem spotykam się z kustoszem muzeum, który uruchamia dla mnie instalację znajdująca się w dworku i pozwala w samotności przejść się przez puste pomieszczenia.

Puste, ponieważ po wojnie willa nie została zwrócona właścicielom. Było tu zdaje się jakieś przedszkole, oryginalne wyposażenie zostało rozgrabione przez jakichś partyjnych notabli i stracone bezpowrotnie.

Niektóre rzeczy przypominają te, które widać na zdjęciach i tak samo na podstawie zdjęć odtworzono zarysy mebli, niegdyś znajdujących się w dworku.

Piłsudski w Sulejówku poświęcał czas żonie Aleksandrze oraz córkom, Wandzie i Jagodzie, próbując tym samym zdystansować się od zawirowań politycznych w kraju. 
Tu stawiał pasjanse, grywał w szachy, wypijając przy tym ogromne ilości mocnej i słodkiej herbaty. Do Milusina zapraszał tylko najbliższych przyjaciół i współpracowników, m.in. Ignacego Paderewskiego, Macieja Rataja, którym pozwalał na organizowanie suto zakrapianych rautów.
Milusin jest częścią większego kompleksu, na który składają się: willa Otradno, willa Bzów oraz przestronny ogród.

Rodzina Piłsudskich odzyskała prawa do posiadłości w 2000 roku. 
Dzięki środkom unijnym powstaje tu multimedialne centrum muzealne poświęcone Marszałkowi Piłsudskiemu. 
Zakończenie projektu planowane jest na rok 2016.

Do willi Bzów nie udało mi się dostać, za to niedaleko, na skrzyżowaniu Piłsudskiego i Paderewskiego stoi pomnik, którego miniaturę widziałem w szkole w Cechówce.
Autorem pomnika jest Karol Badyna:
Marszałka ubrał w galowy mundur, posadził w fotelu i dał do podparcia paradną szablę. Z boku wstawił sofę, na której siedzi młodsza córka Piłsudskiego Jadwiga z samolotem-zabawką z rękach (gdy dorosła, była pilotem). Obok niej jest puste miejsce, aby każdy, kto chce, mógł się dosiąść. Przy sofie stoi starsza córka Marszałka - Wanda - i trzyma lalkę. 

Warto wspomnieć, że pomnik powstał w całości ze składek mieszkańców i wpłat od sponsorów, wśród których jest Kancelaria Prezydenta RP.