środa, 18 września 2013

Zakroczym. Kościół i klasztor oo. Kapucynów

Uroczyste przybycie kapucynów do Zakroczymia nastąpiło 15 października 1757 roku.
Witani przez ks. biskupa Józefa Szembeka, licznie zgromadzonych wiernych oraz starostę zakroczymskiego i fundatora klasztoru Józefa Młódzkiego.
Budowa kościoła i klasztoru  trwa od 1757 do 1765 roku. Pierwotnie jednonawowy rozszerzano stopniowo o nawy boczne, chór (1826), w następnych latach dokonywano różnych remontów.
W 1892 roku rząd carski usuwa zakonników z Zakroczymia, a klasztor oddaje wojsku. Kościół zostaje ponownie otwarty w 1899, ale do klasztoru kapucyni wracają dopiero w 1932.

Lata wojny to śmierć dwóch przełożonych klasztoru - oo. Czesława Kozery i Cyryla Dardzińskiego, straconych za pomoc niesioną ludności oraz znaczne uszkodzenia zarówno kościoła, jak i klasztoru.

Odbudowa następuje w latach 1948-1952, a nadzoruje je nowy gwardian, o. Benignus Sosnowski.
Kościół zostaje wówczas przedłużony o dawny chór zakonny, podniesiono nowy ołtarz, dano płaski strop, chór i nową kruchtę, a także ufundowano nową Drogę Krzyżowa. Projekt zmian był autorstwa inż. Stanisława Szymańskiego.
W 1982 zamontowano obecne, dziewiętnastogłosowe organy.

To właśnie tu, w dniach 11-20 września 1831 odbyło się ostatnie posiedzenie sejmu i senatu przed rozwiązaniem rządu narodowego powstania listopadowego. Na jednym z posiedzeń ustanowiono Order Zakroczymskiej Gwiazdy Wytrwalości, jako odznaczenie za udział w powstaniu.


Od 1968 roku klasztor staje się Ośrodkiem Apostolstwa Trzeźwości, a od 1993 Centrum Duchowości "Honoratium", będącym miejscem spotkań osób konsekrowanych i świeckich, pragnących pogłębić swe życie duchowe i wiedzę o dziedzictwie franciszkańsko-honorackim.

poniedziałek, 16 września 2013

Kroczewo. Kościół pw. św. Jana Chrzciciela

Pierwszy ustrzelony bocian tego roku.
Proszę się nie dziwić, że dopiero teraz, ale i tak zdjęcia z lipca to nie ostatnie, jakie mam nie obrobione ;)
Wczoraj urodziny placu Wilsona były, albo przedwczoraj, ale że mam do pokazania zeszłoroczne i sprzed dwóch lat, to nie chodziłem :D

Kroczewo. Wieś znana niektórym z takiego serialu o Złotopolskich (nie wiem, czy jeszcze leci), niektórym z nazwiska pana Kazimierza Skarżyńskiego, autora pierwszego raportu o zbrodni katyńskiej.
Mój wzrok na początek przykułą dziwna ... instalacja artystyczna?
Jak już się napatrzyłem, zwróciłem wzrok w kierunku kościoła.
 
Krótka historia parafii:
Parafia pod wezwaniem św. Jana Chrzciciela powstała w początkach XIV w., choć pierwsza wzmianka o kościele pochodzi dopiero z 1424 r. W połowie XVI w. wzniesiono murowane prezbiterium z apsydą, zakrystią i kaplicą oraz drewnianą nawą. Z wizytacji z 1599 r. wiadomo, że kościół był konsekrowany i miał cztery ołtarze. Obiekt spłonął w 1705 r. Odbudował go w 1746 r. Jan Mikulski, podczaszy nowogrodzki, z ks. Maciejem Chmielewskim, proboszczem kroczewskim. Kościół wyposażony był w trzy ołtarze: ołtarz wielki poświęcony św. Janowi Chrzcicielowi oraz dwa boczne: Matki Boskiej Bolesnej i św. Mikołaja.
Obecny trzynawowy, murowany kościół wzniósł w latach 1918-1921 ks. Paweł Chodkowski, według projektu architekta Hugona Kundera. Konsekracji dokonał 31 maja 1928 r. bp Leon Wetmański. W 1938 r. polichromię wykonał Władysław Drapiewski. Po wojnie świątynię restaurowali ks. Antoni Gawarecki i ks. Józef Gawlik.

Więcej można się dowiedzieć z tablicy przy kościele:
 Kościół jak chyba większość tego typu przybytków zamknięty i niedostępny, więc zdjęć ze środka nie będzie.
Jeszzce drobny szczegół - szukałem, ale nie znalazłem u siebie tego zdjęcia, a dałbym sobie głowę uciąć, że identyczny szyldzik znajduje się na drzwiach kościoła Przemienienia Pańskiego na Miodowej.
Przy okazji sprawdzę :)

piątek, 13 września 2013

Stara Wrona. Kościół pw. Przemienienia Pańskiego

Na stromym brzegu rzeki Naruszewki w miejscowości Stara Wrona, mieści się dość stary już, kościół pw. Przemienienia Pańskiego.

Parafię we Wronie erygował prawdopodobnie około 1402 r. bp Jakub z Korzkwi z fundacji księcia mazowieckiego Janusza I. Z wizytacji z 1598 r. wiadomo, że istniał kościół pod wezwaniem św. Stanisława, który rozebrany został w 1775 r. W tymże roku rozpoczęto budowę nowego, także drewnianego kościoła, którą ukończono około 1780 r. Kościół ten został konsekrowany w 1792 r.
Obecna, murowana, neogotycka budowla powstała w latach 1898-1906. Po uszkodzeniach wojennych w 1915 roku kościół był remontowany. Po II wojnie światowej dokonano restauracji obiektu. Kościół wpisany został do rejestru zabytków 1973 roku.
Do 1800 r. istniała parafia we Wrońskach z kościołem pod wezwaniem św. Marii Magdaleny i św. Doroty. Po pożarze kościoła teren parafii włączono do Wrony.